Bu sayıda

Artık New York’ta içilen kahveyi aynı damak tadıyla dünyanın bir başka kentinde içebilmekle ilişkilendirebileceğimiz küreselleşme, hepimizin yavaş yavaş sindirdiği, maruz kaldığı ya da bir şekilde kabullendiği bir olgu haline geldi. Küresel sistem bu açıdan dünyada yerel olana karşı “saldırısında” neredeyse zaferini ilan etmiş durumda. İster panoramik bakalım, ister kuşbakışı göz atalım, ister sokaklarında dolaşalım dünyanın bir çok yerinde bir kenti diğerinden ayırt etmek neredeyse imkansız gibi. Tarihi olan ve kimliğini aleni bir şekilde kabullendirmiş kentleri dışarıda tutacak olursak yerel olana ilişkin ağıt yakılsa yeridir. Küreselleşmenin kentlere pozitif katkısı bahsi diğer olmakla birlikte artık yerel olan değerler “küresel kaşiflerin” bir saniyelik göz kırpmasına bakıyor. Ve o “göz kırpılan” artık bütün bir dünyanın nimeti haline geliyor… Böyle bir dünya sahnesinde kentlerin kaderi de birbirine yakınlaşıyor, aynılaşıyor ve yeknesak bir hal alabiliyor. Dünya tarihine baktığımızda her dönemin ortak bir ruh halinin olduğunu görebiliriz; ancak son yıllardaki kadar birbirine benzeyen değerlerin çarkıfeleğinde deveran eden, birbirinin kopyası olan kent havasına şahit olmadık.

İdealKent